บทกวี โดย อานัม ทุบเท็น
วิจักขณ์ พานิช แปล
ทุกความรักมีข้อจำกัด
เหมือนการบานของดอกไม้ตามฤดูกาล
ครั้งแรกที่รักมาเยือน
เธอพร้อมศิโรราบ
ความรักคือยา
ทำให้เธอลืมความเจ็บปวดที่เคยมีมาทั้งหมด
เมื่อเมามายในรัก
โลกนี้ก็แปรเปลี่ยนเป็นสรวงสวรรค์
เมื่ออยู่ในรัก
แสงอาทิตย์อัสดงดูท่วมท้นเกินจริง
จู่ๆ เสียงกีตาร์สเปนตัวนั้นก็หวานขึ้น
สีแดงของกุหลาบแจ่มชัดขึ้นไม่อาจต้านทาน
ทว่าเมื่อเวลาผันผ่าน
รักก็เริ่มอ่อนแรงลง
มนุษย์ต้องการวันพิเศษ
เพื่อที่พวกเขาจะได้มีพิธีการ
จุมพิต
กุมมือ
มองตากันและกัน
เพื่อที่ว่ารักที่ลุกโชนจะถูกจุดขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง
พุทธะ หลงรักเธอที่ชื่อว่า “ความว่าง”
เธอไม่มีรูป
ไม่มีถ้อยคำใดใช้อธิบายธรรมชาติของเธอ
เธอไม่อาจพบได้ในที่ใด
กระนั้นเธอก็อยู่ในทุกๆ ที่
ต้องกล้าหาญอย่างยิ่งที่จะรักเธอ
เพราะเธอจะพรากทุกอย่างจากเราไป
รวมถึงหลักการความคาดหวังทั้งหมดที่มี
สัมพันธ์รักนี้ช่างท้าทายยิ่ง
…หลายคนยอมแพ้จากรักนี้ไปนานแล้ว
ความว่าง
ฉันขอคำนับแด่เธอ
ฉันไม่มีดอกไม้
หรือของขวัญพิเศษใดจะมอบให้เธอ
มีเพียงสิ่งน้อยนิดที่ฉันมอบให้
ได้โปรดฟังเพลงรักบทนี้ที่ฉันพร้อมจะร้อง
+++++++++++++++++++++++++
หากท่านชอบบทความที่ตีพิมพ์บนเว็บไซต์ vajrasiddha.com และต้องการสนับสนุนการทำงานของพวกเรา สามารถช่วยกันแชร์ คอมเมนท์ ติชม ได้ในทุกช่องทางโซเชียลมีเดีย วัชรสิทธาดอทคอม ดำเนินงานเพื่อประโยชน์ด้านการศึกษาอย่างไม่แสวงหาผลกำไร ผู้ที่ได้รับประโยชน์ และมีจิตศรัทธา สามารถสนับสนุนการดำเนินงานของเว็บไซต์ได้ที่ — ธนาคารกสิกรไทย สาขาบางกระบือ ประเภทออมทรัพย์ ชื่อบัญชี “มูลนิธิวัชรปัญญา” เลขที่ 053-3-67904-8
