บทความโดย ทีมงานวัชรสิทธา
เรียบเรียงจากคำสอนและการนำภาวนาของ วิจักขณ์ พานิช
ลองเปิดตาข้างใน
เพื่อสัมผัสกับคุณสมบัติของ space
เปรียบเหมือนภาชนะที่ได้รับการชำระล้าง
มีพื้นที่ว่าง สะอาดหมดจด
ภาชนะที่ได้รับการถ่ายรินคำสอนอันมีค่า ด้วยความรัก
ด้วยพลังอำนาจของครู
เราได้รับการชำระล้าง
แค่ลองเปิดตาที่จะสัมผัสคุณสมบัติที่หมดจด
เนื้อแท้ บริสุทธิ์ ปราศจากสิ่งใดปกคลุมหรือบดบังได้
เมื่อตระหนักว่าธรรมชาตินั้น คือตัวเราที่แท้
ประสบการณ์ของนิวรณ์จะกลายเป็นเรื่องธรรมดา
ยิ่งว่าง ก็ยิ่งเห็นมันได้ชัดขึ้น
และยิ่งเห็นเนื้อแท้ที่ไม่อาจถูกปกคลุมหรือบดบังชัดขึ้นด้วยเช่นกัน
เพราะความใกล้ชิดกับครู
ครูให้ความรักเอ็นดูเรา ครูเชื่อมั่นในตัวเรา
ความรู้สึกของการเข้าถึงครู ศิโรราบต่อครู
นอบน้อมเคารพ และรรื่นรมย์เมื่อครูมา
เป็นความรู้สึกเชื่อมั่นเดียวกัน
ต่อสิ่งที่เราเป็น
นี่เป็นความสัมพันธ์อันยิ่งใหญ่
จดจำความรู้สึกนั้นไว้ มองเข้าไปยังมัน
มองเข้าไปใน Space
จิตเดียว
คือการเชื่อมประสานกับครู
พักในธรรมชาติ
เบิกบาน หมดจด
ดั่งหมอกจางๆ ยามเช้า
ละอองน้ำในลำธารใสเย็น
ท้องฟ้าสีฟ้า
น้ำค้างบนใบหญ้า
กลิ่นหญ้า กลิ่นดิน
เป็นความรู้สึกที่หมดจด
แห่ง depth ของชีวิตที่หมดจด
มันเป็นสิ่งเดิมแท้ภายในที่เราตามหา
ความชัดเจนที่ได้ประสบ
เป็นความรู้สึกในใจ ที่อาจเรียกได้ว่า “ crystal clear”
มองเข้าไปข้างใน
คุณสมบัติพลังงานของ crystal
ประโลมใจ กระจ่างใจ ชุ่มชื้นใจ อบอุ่นใจ
พยายามรู้สึกให้ชัดเจนขึ้น
recall ถึง presence ของครู
วินาทีที่เราเชื่อมต่อกับ bigger space
วินาทีที่ความรู้สึกได้เปิดออก วินาทีที่ตราตรึง
ความคิดลบๆ ไม่อาจ hold ไว้ได้
มองเข้าไปในนั้น
คุณสมบัติของ space
ใสชัดเหมือนน้ำในลำธารใส
ลึกล้ำเหมือนท้องฟ้าเปิดยามค่ำคืน
แสงดาว แสงจันทร์
ดาวตก
Look !
อย่ากลัวที่จะเข้าใกล้ space ของครู
อย่ากลัวที่จะ identify กับ space ของครู
เสี้ยววินาทีนั้นเป็นการ “ปล่อยโดยสิ้นเชิง” ที่เราสัมผัสได้
purify สิ่งที่ปกคลุม
ท่วมท้นหมดจด
มองไปยังคุณสมบัตินั้นในตัวเรา
recall มัน
flash of emptiness!
เมื่อสัมผัสได้แล้ว
ให้ลอง “melt”
…หลอมละลาย
เข้าไปใกล้ๆ
ถลำเข้าไป
เข้าไปรวมกับความหมดจดนั้น
แล้วค่อย ๆ ขยายมันออกด้วยความวางใจ
ขยายมันออก ไปเป็นส่วนหนึ่งของ
bigger space
หลอมเป็นส่วนหนึ่งของสรรพสิ่ง
กลิ่น สัมผัส
ทุกอย่างล้วนได้รับการ purify
เป็น space ที่ purify ทุกรายละเอียดโดยไม่มียกเว้น
หลอมรวมให้เป็นส่วนหนึ่งของโลกที่ได้รับการชำระล้าง
หมดจด บริสุทธิ์ เต็มเปี่ยม
รับรู้ถึงกระจ่าง ชัด สิ้นข้อสงสัย
ทั้งข้างในและข้างนอก
Look!
จากนั้นลองหายใจแบบทองเล็น
หายใจเข้ารับรู้พลังของ sacred world ที่สะอาดหมดจด
หายใจเข้ารับเข้ามา
สัมผัสธรรมชาติที่หมดจด
หายใจออกส่งออกไป
หลอมรวมสู่ความกระจ่างใส เบิกบาน
หายใจเข้ารับเข้ามาไร้ข้อสงสัย หมดจด
หายใจออกส่งออกไป แจ่มกระจ่าง สะอาดบริสุทธิ์
รู้สึกถึง gratitude ต่อครู
รู้สึกถึง presence ของครู
หายใจเข้ารับความหมดจดเข้ามา
ส่งออกไปเป็นพลังแห่งความรัก ความปรารถนาดี หลอมรวม หมดจด
อุทิศแด่สรรพชีวิตที่พลัดหลง เวียนวน อยู่ใน samsaric mind
ขอให้พวกเขาได้หลุดพ้นจากการเวียนว่าย
ขอให้พวกเขาได้พบความสงบ สว่าง และศักดิ์สิทธิ์จากภายใน
ธรรมชาติเดิมแท้
มองไปยัง original face ของธรรมทั้งปวง,
your true face
เมื่อมาร์ปะไปพบนาโรปะ
มาร์ปะพยายามขอคำสอนล้ำค่ายิ่งกว่าที่เคยได้รับไป
มาร์ปะเก็บทองเผื่อไว้บางส่วน ไม่ยอมมอบให้กับครู
มีมุมส่วนตัวบางมุมที่เขาขอเก็บไว้ไม่ให้ครู
นาโรปะไม่ยอมมอบคำสอนล้ำค่าให้มาร์ปะ
สุดท้ายแล้ว มาร์ปะจึงมอบทองทั้งหมดให้นาโรปะ
ในที่สุด ศิษย์ก็ล้มเลิกการต่อรอง
นาโรปะรับทองทั้งหมดมาไว้ในมือ
แล้วโยนทองทั้งหมดขึ้นไปในอากาศ
บอกว่า “ฉันอยากจะได้ทองของแกไปทำไม…
ในเมื่อโลกทั้งหมดนี้คือทองของฉัน”
รับรู้ถึงคุณสมบัติที่หมดจด
โลกอันศักดิ์สิทธิ์ล้ำค่า
โลกทองคำของนาโรปะ
หายใจเข้า รับรู้ถึงคุณสมบัติข้างนอกที่หมดจด
เช่นเดียวกับคุณสมบัติข้างในที่หมดจด
รับรู้ถึงสายสัมพันธ์ที่แนบแน่นระหว่างโลกของครู
กับโลกข้างในของเรา
…เปิดตาข้างใน
ไร้สิ้นข้อสงสัยต่อ enlightenment
18 พฤศจิกายน 2565
รีทรีทปลายปี ณ ค่ายเยาวชนเชียงดาว
