ถ้อยคำรำลึกโดย อุ๊ กฤตยา ศรีสรรพกิจ
ไม่น่าเชื่อว่าวันนี้ผู้ที่เรามาจัดเครื่องบูชาถวายให้ คือตุล
เราจัดวางอาหาร เครื่องดื่มบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตามแบบที่เธอเคยสอนมา และวันนี้เธอ คือผู้ที่ข้ามฝากไปเป็นผู้รับการบูชาจากภพภูมิโน้นแล้ว
การจากไปของตุลสั่นสะเทือนโลกเกินคาดคิด เราถามตัวเองว่าเพราะอะไรนะ? เพราะตุลทำงานเยอะมาก อยู่หลายวงการ มีความสนใจหลากหลายมากๆ เพราะตุลเป็นนักปราชญ์คนสำคัญแห่งยุค มีความรู้ที่ลึกซึ้งในหลายศาสตร์ที่หาเทียบได้ยาก?
แต่เราว่าสิ่งที่ทรงพลังที่สุดในตัวตุลที่สัมผัสใจทุกคนนั่นคือความรัก ตุลทำทุกอย่างด้วยความรัก ความหลงไหล และความทุ่มเท ตั้งแต่งานวิชาการที่เข้าถึงยาก ปรัชญา ศาสนาฮินดู พุทธไทย พุทธทิเบต พุทธจีน การสอน การเขียน ไปจนถึงการทำอาหาร จัดดอกไม้ ถ่ายรูป วาดหน้าพระพุทธรูป ฯลฯ
ตุลเป็นอาจารย์สอนนักศึกษา สอนคอร์สอบรมที่วัชรสิทธา สอนมากมายหลายที่ที่มีคนเชิญไป และยังสอนผ่านงานเขียน podcast, youtube ใครที่เคยเรียนกับตุลต่างประทับใจในความรู้ลึก รู้จริง และสอนได้อย่างสนุกสนาน เช้าถึงใจคน เพราะตุลสอนจากใจ สอนด้วยความรักในสิ่งที่สอน และความรักในผู้คน สิ่งที่สื่อสารจากใจจึงส่งไปถึงใจคน
เราโชคดีมากๆ ที่ได้รู้จักกัน ขอบคุณตั้มที่นำพาเรามาเจอกัน ได้กินอาหารของตุล ได้ไปเรียนเตรียมตัวตายกับวิกตอเรียด้วยกัน ได้คุยกันยาวๆ ได้ร่วมกันทำพิธีกรรมใน Sacred Mountain Festival ทุกปี แม้ปีที่ตุลไปด้วยไม่ได้ก็ยังเขียนบทพิธีอันงดงามมาให้ พิธีกรรมที่ตุลพาทำมีความปราณีต รายละเอียดและอุปกรณ์มากมายที่ตุลพยายามจัดให้ครบถ้วนตามประเพณีโบราณ อะไรนะที่ทำให้เธอทำสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย และไม่เห็นว่ารายละเอียดจุกจิก ยุบยิบเหล่านี้น่ารำคาญ พวกเราที่เป็นลูกมือก็พลอยสนุกไปด้วย เราพูดกันตลอดว่าโชคดียิ่งนักที่ Sacred Mountain มีพราหมณ์เป็นของตัวเองทำให้เราทำพิธีกรรมได้มากมาย ตั้งแต่ตั้งศาลพญานาค อภิเษกเจ้าหลวงคำแดงเป็นธรรมบาล เสกให้กองหินเป็นเจดีย์ สร้างและสลายมณฑลแห่งพลัง และอีกมากมาย เมื่อเธอกับตั้มร่วมแรงกันทำอะไร แมจิคก็เกิดได้เสมอดั่งดีดนิ้ว
นั่งทบทวนว่าเธอทำได้ยังไง?
นึกได้ว่าเคล็ดลับน่าจะอยู่ในคอร์สมนตร์ปูชา ที่เธอสอนที่วัชรสิทธา โชคดีที่รอบนั้นเราได้ไปเรียนด้วย เธอสอนการออกเสียงพยัญชนะสันสกฤตแสนยาก เพื่อให้เปล่งเสียงบทมนตร์โบราณได้ถูกต้อง เธอสอนหลักไวยากรณ์ของมนตร์ และการออกแบบเขียนมนตร์ของตัวเอง!!!
เธอบอกว่ามนตร์คือจดหมายรักถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เครื่องถวายคือบรรณาการ ของขวัญที่เรานำมามอบให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ พอจำตรงนี้ได้ถึงเข้าใจว่าเธอไปเอาแรงมาจากไหนมาทำสิ่งต่างๆมากมายขนาดนี้ ทำไมพิธีกรรมของตุลจึงมีมนตร์ขลังและแสนละเมียดละไม เพราะนี่คือการบอกรักของตุล และตุลก็สอนพวกเราทำแบบนั้นด้วย คอร์สวันนั้นทุกคนเขียนมนตร์ออกมาได้ไพเราะจนตกใจตัวเอง เราทำได้เพราะตุลถอดรหัสให้และทำให้ดู เธอเกิดมาเป็นครูบาอาจารย์จริงๆ เธอสอนท่ามันดาลาในการถวายสิ่งต่างๆ ทั้งเครื่องหอม เครื่องเสียง น้ำดื่ม น้ำใช้ มณฑล แต่สุดท้ายเธอก็บอกว่าที่สอนไปทั้งหมดจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ขอให้นึกถึงว่าเราขอถวายสิ่งล้ำค่าที่สุดที่เรามี ถวายหัวใจของเรา ทำท่าไม่ถูก พูดมนตร์ไม่ครบก็ไม่เป็นไร สิ่งศักดิ์สิทธิ์รับรู้หัวใจของเราได้ เธอเองคงทำแบบนี้มาตลอดชีวิต ด้วยความละเมียดละไม ด้วยหัวใจทั้งหมด เครื่องถวายอันปราณีตคือของขวัญล้ำค่าที่ส่งไปให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์อันเป็นที่รักและคิดถึง
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ต้องได้รับสารรักจากตุลมากมาย และวันนี้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คงคิดถึงเธอแล้ว เลยเรียกเธอกลับบ้าน เธอมาสร้างงานที่ยิ่งใหญ่ไว้มากมายในโลก ได้ปลุกหัวใจรักให้ผู้คนมากมายทั้งที่รู้จักและไม่รู้จักเธอ
วันนี้เราขอถวายเครื่องบูชาตามแบบที่เธอเคยสอนให้แด่เธอ
โอม บันชา อารกัม อา ฮุม
โอม บันชา ปาดยัม อา ฮุม
โอม บันชา บุเป อา ฮุม
โอม บันชา ธูเป อา ฮุม
โอม บันชา อาโลเก อา ฮุม
โอม บันชา คันเต อา ฮุม
โอม บันชา ไนเวดยัม อา ฮุม
โอม บันชา ซับตา อา ฮุม
ขอถวายน้ำเสวย น้ำสรง ดอกไม้ ธูปหอม ประทีป เครื่องหอม อาหาร เครื่องเสียง และความรักทั้งหมดจากหัวใจแด่เธอตุล
ขอให้การเดินทางกลับสู่สุขาวดีของเธอราบรื่น โปร่งสบาย เต็มไปด้วยแสงสว่างนำทาง
เป็นเกียรติและเป็นพรยิ่งนักที่เราได้มารู้จักกัน
ด้วยรักและเคารพ
อุ๊
